Książki, o których dzisiaj Wam opowiem kupiłam już jakiś czas temu. Jak kiedyś wspominałam – warto przegrzebać czasem kosze z książkami w Biedronce i innych supermarketach, bo można trafić na fantastyczne pozycje książkowe. Mój Pierwszy Atlas Świata i Mój Pierwszy Atlas Polski znalazłam właśnie w Biedronce, zachwyciłam się i, mimo, że był koniec miesiąca, kupiłam dla Malucha.
Dzisiaj będzie o biegu, którego nie mogłam się doczekać, bo miał być zupełnie inny niż wszystkie, w których dotychczas brałam udział. Miało być nowe miejsce, miały być fajne zdjęcia, ekstra medal i satysfakcja. I niby wszystko to było, ale sam bieg nieźle mi dał w kość. Ale nie ma tego złego: doświadczyłam czegoś nowego i trochę wyciągnęłam wniosków.
Miałam zamysł, miałam wizję. Zakładałam bloga i widziałam oczami wyobraźni jak będą mnie ludzie postrzegali. Że nazwa „Wyrodna”, to będzie taka prowokacja, mrugnięcie okiem do czytelników. Że matki, które wracają do pracy i mają inne pasje niż dziecko znajdą tu swoje miejsce. Także te matki, które wierzą w rodzicielstwo bliskości, wiedzą coś więcej o karmieniu piersią i innych „nowych starych” modach dotyczących dzieci znajdą tu swoje miejsce. A potem… zgubiłam to gdzieś, przestałam się nad tym zastanawiać i trochę pobłądziłam, przez co mój blog nie wyróżnia się na tle innych blogów i stał się nijaki.
To zaskakujące jak inaczej można odebrać ten sam bieg startując w nim w różnych latach. Tak było u mnie w przypadku Biegnij Warszawo – jednej z największych imprez biegowych w stolicy. Mój pogląd na ten bieg i jego organizację uległ diametralnej zmianie. D
Niewiele jest w blogosferze mam, które nie znają Kapitana Nauki. Seria ta, na stałe wpisała się w codzienność naszych dzieci. Jeżeli jednak z jakiegoś powodu jeszcze nie znacie fantastycznych kier, kart i innych edukacyjnych gadżetów od Kapitana, to zapraszam Was do dalszej lektury tego wpisu. Jeśli je znacie, to tym bardziej zapraszam – porównajmy swoją opinię na ich temat.
Z wielką radością odczytałam maila Kasi, w którym przesłała mi swoją opowieść o dobrym porodzie. Bo to oznacza tylko tyle, że ludzie chcą się dzielić z szerszą publicznością swoimi historiami porodowymi. Mam nadzieję, że ta seria wpisów pomoże przyszłym rodzicom chociaż trochę oswoić się z tematem porodu.
Jeżeli zastanawiacie się czemu na blogu parentingowym pojawiają się co chwila jakieś wyzwania czytelnicze, to wiedzcie, że sama zaczęłam się nad tym zastanawiać. Głównie po warsztatach Blogomarki, gdzie położono nacisk na spójność tematyki bloga. Na szczęście odpowiedź przyszła szybko: bo całe moje życie kręci się wokół: dziecka, pracy, biegania i CZYTANIA. To naturalna część mojego życia, więc naturalnym jest wzięcie udziału w tym wyzwaniu.
Co próbuję usiąść do napisania tego posta, to coś mnie od niego odciąga. To chyba kwestia podświadomości. Sam bieg, był bardzo dobrze zorganizowany, tak że chyba na lepszym jeszcze nie byłam, ale było mi tak ciężko biec, tak zdziwiona i zawiedziona byłam sobą, że długo nie chciałam myślami wracać do tego dnia. Postanowiłam jednak przepracować to sama ze sobą i dzisiaj jest wpis. Szkoda by było go nie zamieszczać, bo mam tyle fajnych zdjęć z Julinek Run!
Pamiętacie jeszcze, że biorę udział w kilkumiesięcznym wyzwaniu czytelniczym? Ja pamiętam, bo bardzo mnie to wyzwanie kręci. W tym miesiącu musiałam puścić wodze wyobraźni i wcielić się w…
Mocno przeżywacie swój wiek i kolejne urodziny? Ja, powiem Wam szczerze, jakoś niespecjalnie. Nigdy nie miałam parcia na to, żeby ukrywać swój wiek. Jako nastolatka też nie mówiłam że jestem starsza, a a teraz jako dorosła kobieta bez wstydu przyznaję się do moich 31 lat. Może to dlatego, że wyglądam na młodszą niż jestem i podanie prawdziwego wieku sprawia, że ludzie traktują mnie bardziej poważnie?